Projectteamshirt aan en gáán

Johns ervaring bij Coöperatie DELA, de uitvaart- en verzekeringsspecialist, is er eentje voor in de boeken. Hij vertelt: “Ik heb langere tijd bij DELA gewerkt. Een impactvolle opdracht was de migratie van hun datacenter. Je werkt samen met je team maanden toe naar een migratieweekend. In dat weekend verhuisden we alle IT-systemen van A naar B. Dat waren een hele intensieve 48 uur, waarvan ik er 45 heb gewerkt en drie heb geslapen. Dit schept een enorm sterke band met je team. Het is projectteamshirts aandoen en gáán. Een extra factor waarmee we rekening dienden te houden, waren overlijdensmeldingen. Deze gingen gewoon door, of je IT-systemen nu beschikbaar zijn of niet. De uitvaartdesk ging daarom in het migratieweekend over op een papieren systeem en mobiele telefoons. Op zondagmiddag was er witte rook en kon hun systeem weer live. Daarna volgden de andere systemen. Het was heel spannend, omdat alle medewerkers op maandag weer ‘gewoon’ startten met werken en niet wisten dat er iets veranderd was aan de achterkant. Het ultieme gevoel dat alles gelukt is, ervoeren we toen wel. Het was één van de mooiste dingen om te doen.”

Mee met de uitvaartverzorger

Een ander bijzonder traject was de overgang van Windows XP naar Windows 2010. Een belangrijke doelgroep die overstapte van werkplek, waren de uitvaartverzorgers. John vertelt waarom: “Zij voeren, direct na een overlijden, een regelgesprek met de nabestaanden. Dit is een cruciaal moment in de dienstverlening van DELA. Mijn team en ik zijn daarom langs geweest bij alle vijftig locaties van waaruit de uitvaartverzorgers werken om hen goed te begeleiden. Ik ben ook een keer meegegaan naar een regelgesprek. Zo ervoer ik het échte werk en kon ik de uitvaartverzorger ter plekke ondersteunen. Deze moet namelijk op locatie een opdrachtomschrijving kunnen printen met een mobiele printer. Dan voel je hoe belangrijk het is dat de aansluiting met de mobiele printer het doet. Ik merkte op dat moment welke impact mijn risicoanalyse, die ik ‘gewoon’ test achter mijn bureau, in het echt heeft.”

Druk op de rode knop

En vooruit, nog een derde hoogtepunt in Johns carrière: de EPD-implementatie bij het CWZ in Nijmegen. “HiX-implementaties in ziekenhuizen kennen een vaste structuur, ook wat testen betreft”, vertelt hij. “Tot en met de big bang, de druk op de rode knop, werken alle medewerkers nog met het oude systeem. Daarna gaan ze allemaal over op het nieuwe systeem. In dit geval betekende dat van papieren dossiers overgaan op elektronische dossiers. Heel veel onderzoeken en het laboratorium werden al wel ondersteund door IT, maar het daadwerkelijke patiëntendossier was een papieren mapje. Alle processen moesten worden aangepast. Het is een hele operatie geweest, maar gelukkig wel een succesvolle. Een bijkomend voordeel was dat ik gewoon op mijn fiets naar mijn werk kon!”

Vrijheid en verbinding

John vervolgt: “Het afscheid nemen bij een opdrachtgever is ook zeker moeilijk. Bij DELA noemen ze me ook wel grappend Heintje Davids, omdat ik ben teruggekomen. En eerlijk gezegd zou ik best een derde keer terug willen komen.” Maar ook zijn werk als managing consultant bevalt goed. “Ik coach en support collega’s binnen Salves”, legt John uit. “Ik zie dit als een diamant: ik zit in het onderste puntje en de medewerkers daarboven. Ik steun hen, zodat zij hun werk optimaal kunnen doen. Deze combinatie in mijn werk vind ik leuk. Ik ben altijd vanuit de inhoud bezig. Een organisatie heeft ons testers nodig om gestructureerd en onafhankelijk een waardeoordeel te vellen en inzicht te krijgen in de risico’s. In het verlengde hiervan liggen test assessments, die ik ook verzorg. Samen met de klant maak ik testen inzichtelijk. Welke stappen moet je nemen om het proces of werk te verbeteren? Dit resulteert soms ook weer in een opdracht. Dat is de vrijheid die ik ervaar in mijn werk, waar ik het eerder over had. Het kan allemaal. Dit maakt dat ik me erg verbonden voel met Salves. Ik word hier wel oud.”